Είναι πολύ συχνό φαινόμενο οι πολίτες να λαμβάνουν από τις αρμόδιες Αρχές ειδοποιήσεις με καταλογισμούς οφειλών από τέλη κυκλοφορίας παλαιών ετών , οι οποίες χαρακτηρίζονται ως ανεξόφλητες . Οι παλαιές αυτές οφειλές μπορεί να ανάγονται σε 10 ή περισσότερα χρόνια πριν τη σχετική ειδοποίηση . Στην περίπτωση δε που οι πολίτες έχουν καταβάλλει τα τέλη κυκλοφορίας των αντίστοιχων ετών αλλά δεν έχουν διατηρήσει τις αποδείξεις καταβολής , ταλαιπωρούνται υπέρμετρα προκειμένου να αποδείξουν το ίδιο το γεγονός της καταβολής.
Το τμήμα Β’ του ΣτΕ με την υπ’ αριθ. 1611/2020 απόφασή του έκρινε πως η παραγραφή των βεβαιώσεων επιβολής τελών κυκλοφορίας παρελθόντων ετών καθώς και των οφειλομένων προστίμων είναι 5ετής και άρχεται από τη λήξη του ημερολογιακού έτους , για το οποίο αυτά οφείλονται. Το αρμόδιο τμήμα του ΣτΕ με την ως άνω απόφασή του ορίζει ρητά ότι το δικαίωμα της φορολογικής διοίκησης για την επιβολή των εν λόγω επιβαρύνσεων , που υπόκειται στην κατά το άρθρο 249 του Αστικού Κώδικα εικοσαετή παραγραφή, δεν είναι νόμιμο.
Ειδικότερα , στην απόφαση αναφέρεται «Ούτε στις διατάξεις του ν. 2367/1953 και στις επακολουθήσασες διατάξεις των νόμων 1041/1980 (Α΄ 75), 1326/1983, 1870/1989, 1884/1990, 2093/1992, 2873/2000, 2948/2001, 2992/2002, 3052/2002, 3283/2004, 3697/2008, 3888/2010, 3943/2011 και 3986/2011, ούτε σε εκείνες του ν. 4093/2012 που διέπουν τη διαδικασία βεβαίωσης και καταβολής των οφειλομένων τελών κυκλοφορίας από την καθιέρωση της επιβολής τους έως το έτος 2012 και από το έτος 2013 και εφεξής, αντιστοίχως, ρυθμίζεται ρητώς το ζήτημα της παραγραφής της αξίωσης του Δημοσίου προς επιβολή των τελών κυκλοφορίας. Εξάλλου, δεν μπορούν να εφαρμοσθούν ούτε οι γενικές διατάξεις περί παραγραφής του Αστικού Κώδικα, όπως η διάταξη του άρθρου 249 Α.Κ., η οποία ορίζει μεν ότι «Εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, οι αξιώσεις παραγράφονται σε είκοσι χρόνια», αφορά ωστόσο αστικές σχέσεις και δικαιώματα και δεν διέπει φορολογικές διαφορές. Άλλωστε η εικοσαετία δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά εύλογη, συνάδουσα προς την αρχή της αναλογικότητας, διάρκεια του κατά κανόνα χρόνου παραγραφής φορολογικών αξιώσεων. Ερμηνευόμενες, ωστόσο, οι ως άνω διατάξεις ενόψει της αρχής της ασφάλειας δικαίου, η οποία απορρέει από την αρχή του κράτους δικαίου, έχουν την έννοια ότι βεβαίωση των τελών κυκλοφορίας σε περίπτωση μη καταβολής ή μειωμένης καταβολής αυτών, καθώς και των τυχόν οφειλομένων προστίμων, δεν μπορεί να χωρίσει μετά την πάροδο πενταετίας από τη λήξη του ημερολογιακού έτους, για το οποίο αυτά οφείλονται. Τούτο, δε, ενόψει (α) του ότι, κατ’ αρχήν, εύλογος χρόνος για την άσκηση της εξουσίας του Δημοσίου προς επιβολή φόρων είναι η πενταετία (πρβλ. ΣτΕ 1738/2017 Ολ.), (β) η αρμοδιότητα βεβαίωσης των τελών κυκλοφορίας σε περίπτωση μη καταβολής ή μειωμένης καταβολής αυτών, καθώς και των τυχόν οφειλομένων προστίμων, ανατίθεται κατά τον νόμο στον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. που, κατά τον χρόνο της βεβαίωσης αυτών, είναι αρμόδια για τη φορολογία εισοδήματος του κατόχου του οχήματος, στην οποία ισχύει κατά κανόνα πενταετής παραγραφή (άρθρα 84 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, ν. 2238/1994, Α΄ 151, και ήδη 36 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, ν. 4174/2013, Α΄ 170), (γ) η εκ μέρους της φορολογικής αρχής διαπίστωση της οικείας οφειλής χωρεί βάσει δεδομένων που προκύπτουν από στοιχεία που τηρεί η Γ.Γ.Π.Σ. ή η αρμόδια για τη βεβαίωση Δ.Ο.Υ. φορολογίας εισοδήματος. Ως εκ τούτου, η πενταετής προθεσμία για τη βεβαίωση των τελών κυκλοφορίας παρίσταται επαρκής για την άσκηση της εν λόγω εξουσίας της φορολογικής αρχής, περαιτέρω δε και εύλογη.»
Συνακόλουθα, οι πολίτες (φυσικά ή νομικά πρόσωπα) που γίνονται αποδέκτες αντίστοιχων βεβαιώσεων οφειλών (χρηματικών καταλόγων) από τη Φορολογική Διοίκηση μπορούν να προσφύγουν βάσιμα εναντίον τους ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και να επιτύχουν την πλήρη ακύρωση των εν λόγω πράξεων.
