Μέχρι πρόσφατα η συνήθης δικαστηριακή πρακτική ήταν να ανατίθεται η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων στη μητέρα.

Υπό το πρίσμα της διερεύνησης του συμφέροντος των τέκνων και με σεβασμό στην ισότητα μεταξύ των γονέων ως προς τις φυλετικές, γλωσσικές, πνευματικές, ψυχικές, οικονομικές και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες τους, παρατηρήθηκε στροφή της νομολογίας ως προς την ανάθεση της επιμέλειας των ανηλίκων τέκνων στον πατέρα.

Ήδη με την με αριθμό 1673/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που παραστάθηκε δικηγόρος της δικηγορικής εταιρείας μας, το δικαστήριο ανέθεσε την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων στον πατέρα δεδομένου ότι, καίτοι δεν αμφισβητήθηκε η αγάπη της μητέρας για τα τέκνα της, δεν αποδείχθηκε ότι έχει διαμορφωθεί ψυχικός σύνδεσμος μεταξύ αυτών και επομένως προτιμήθηκε η ψυχική και συναισθηματική ηρεμία των τέκνων που εξασφαλιζόταν κατά την κρίση του δικαστηρίου από τον πατέρα παρ’ όλο που από τη διάσταση των γονέων τα τέκνα διέμεναν με τη μητέρα τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.